Een systeem bestaat uit mensen met hun eigen wensen en behoeften. Het is de kunst om hier structuur en duiding aan te geven, zodat de organisatie zowel oog heeft voor het mensgedeelte als het organisatiegedeelte waarbij processen goed verlopen en de organisatie blijft draaien. Uiteindelijk valt of staat een organisatie door de mensen die er werken.
Governance uitdaging
Bij mobiliteitshubs zijn vaak vele partijen betrokken. Zeker als het gaat om een hub met een bovenregionale functie, zoals grote P+R-locaties. Dit gaat vaak om meerdere provincies, (stads)regio’s en gemeenten, maar ook om Rijkswaterstaat, NS, Prorail en de ontwikkelaars van de hub. Sector overschrijdende samenwerking, ofwel interne participatie is hiermee minstens net zo van belang als externe participatie. Bovendien speelt vaak een belangendiscussie: kan de stationsomgeving beter als regionale hub of als lokale woningbouw ontwikkeld worden. Zo liggen de belangrijkste hubs voor de grote steden vaak in naastgelegen gemeenten. Deze problematiek is besproken en gepresenteerd tijdens een kennispool-sessie.
Bij de start van een discussie is het belangrijk om alle partijen aan tafel te hebben en ieders belang duidelijk te maken. De methodiek van het handelingsperspectief is hiervoor uitermate geschikt.
Mens centraal
Om de mobiliteitshub optimaal in te richten, is het essentieel dat alle stakeholders, van medewerkers tot bestuurders, de principes van assetmanagement begrijpen. Daarom staat vanaf het begin van het proces het participatietraject al centraal. Bij de inrichting van mobiliteitshubs staat de reiziger in alle opzichten centraal. Zowel de beleving van de reiziger als het gedrag van de reiziger bepalen hoe een mobiliteitshub ingericht wordt.
Het participatietraject loopt als een rode draad door het gehele proces heen. Deze is schematisch weergeven in onderstaande afbeelding.
De hoofdvraag die hierbij speelt is: “Hoe krijg je alle neuzen dezelfde kant op om met het ontwikkelen van een mobiliteitshub de mobiliteitsbehoefte verder te faciliteren?”. Daarbij moet de persoon die met een schep in de grond graaft ook weten wat zijn bijdrage is. Het is wel belangrijk dat de strategie meetbaar gemaakt wordt. Hierbij kan je denken aan het opstellen van effectdoelen en prestatie-indicatoren bepalen, zoals het aantal reisbewegingen of het aantal beschikbare vervoersmiddelen.
Met het ‘Line of Sight’-principe kan je meer richting kan geven binnen je organisatie. De provincie Gelderland heeft voor een ander onderwerp dan mobiliteitshubs al eens een interne Line of Sight opgesteld. Hieruit is een interactieve metrokaart ontstaan met een duidelijke rol- en taakverdeling, zodat het voor iedereen zo helder mogelijk op papier staat bij wie je moet zijn binnen de organisatie. Tijdens een onderdeel van het webinar is hier verder op ingezoomd en worden geleerde lessen gedeeld.
Samen ontwikkelen
De Metropoolregio Amsterdam heeft een uitgebreid rapport opgesteld, de Wegwijzer Mobiliteitshubs, waarin in verschillende stappen ondersteuning en uitleg geboden wordt bij het ontwikkelen van mobiliteitshubs. In deze rapportage zijn verschillende hoofdstukken geschreven waar beleidsmakers inspiratie uit kunnen halen, onder andere een hoofdstuk (5e) dat beleidsmakers helpt bij het maken van hub-beleid, en mensen die een hub gaan ontwikkelen.
Inspiratie
- Wegwijzer Mobiliteitshubs (hoofdstuk 5)
- Ontwikkeling van bovenregionale hub vraagt om een regisseur
- Line of sight van de provincie Gelderland